Omdat er over deze periode weinig bewaard gebleven is, zien wij de harmonie terug op foto’s uit 1921 tijdens een gildefeest en in 1928 als pastoor De Vocht zijn 25-jarig priesterambt viert. De harmonie bestaat dan uit zo’n 17 muzikanten met instrumenten als trompetten, klarinetten, tuba’s, ventieltrombones, een bas en een grote en kleine trom. Het harmonievaandel, het enige wat ons nog rest uit de beginperiode, houdt men trots omhoog. De muziek die men ten gehore bracht, bestond veelal uit Duits marsen, Franse ouverturen, kerkelijke muziek en volksliederen.

Vanaf 1933 beschikt Semper Unitas over een archief en weten we gelukkig meer. Begin jaren dertig heeft de harmonie 23 werkende leden (muzikanten), 5 hoofdbestuurders en staat onder leiding van dirigent Gerrit Kusters uit Sambeek. Men gaat in 1934 voor het eerst op muziekconcours in Nijmegen en behaalt daar 50 punten zodat het gezelschap promoveert van de vierde naar de derde afdeling. Tijdens een muzikale rondwandeling door het dorp presenteert men vol trots de uniformpetten, passend bij de status van een florerend gezelschap.  Jaarlijks ondersteunt de harmonie de kerkelijke feestdagen door het opluisteren van de vele processies: in mei Mariamaand,  in juni St. Jan en in oktober Christuskoning. Ook in de jaren dertig ontstaan de toneeluitvoeringen gehouden in de carnavalsperiode januari en februari. Harmonieleden, eventueel aangevuld met dorpsgenoten, vervullen de rol van acteur in kluchten en blijspelen als ‘mijnheer Klaproos’ en ‘Tip Top & Co’. Deze toneeltraditie zet zich tot na de oorlog voort met o.a. de ‘St. Jans Gezellen’ en de bonte avonden (pronkzittingen). Aangezien de gemeente Sambeek toentertijd uit de kerkdorpen Westerbeek en Stevensbeek  bestond, had de harmonie ook verplichtingen in deze plaatsen waar SU caféconcerten verzorgde. Ook in Sambeek gaf de harmonie in die tijd jaarlijks twee van die concerten waarbij op zondagmiddag alle cafés met een muzikaal bezoek werden vereerd.

Ter gelegenheid van het 35-jarig bestaan van de harmonie is er in 1936 een groot solistenconcours met zo’n 50 deelnemers in het bondsgebouw. De stijgende lijn wordt voortgezet in het volgende concours in 1937: de 27 muzikanten behalen in Vught wederom een eerste prijs en zodoende komt het gezelschap uit in de tweede afdeling. Traditiegetrouw viert de harmonie in november de naamdag van St Cecilia, de patrones van de muziek. De dagorde zag er toen zo uit: ’‘s morgens om kwart voor acht H. mis tot intentie van der leden. Daarna muzikale rondwandeling door het dorp. Vervolgens werden de cafés beurtelings bezocht en om half drie vetrokken wij naar Pennings alwaar de maaltijd plaats had. Verder werden de feestelijkheden voortgezet met muziek.’

Gezien de tijdsomstandigheden worden deze feesten vanaf 1938 minder uitbundig gevierd, het ledenaantal neemt af naar 21 en ook kwalitatief gaat de harmonie achteruit. Op 5 december 1939 haalt de harmonie Sinterklaas binnen die een bezoek brengt aan de in Sambeek gelegerde militairen. De oorlog nadert ook voor Semper Unitas.

In 1941 wordt door de Duitse bezetter de ‘kultuurkamer’ in het leven geroepen. Alle culturele instellingen dienen zich hierbij aan te sluiten zodat de rijkscommissaris controle had over kunst en cultuur en deze een nationaal-socialistisch tintje kon geven. Zoals de meeste verenigingen gaf ook de Sambeekse harmonie geen gehoor aan deze oproep en dat betekende dat de harmonie niet meer in het openbaar mocht optreden. Aangezien het animo om met repetities door te gaan niet groot was, lag het harmoniegebeuren voor drie jaar stil.  De laatste bijeenkomst gehouden in 1942 werd besloten met deze woorden: ‘laat u de instrumenten niet aan de kapstok hangen, maar blijf repeteren, zodat de harmonie weer snel zal herrijzen als straks, naar wij hopen, betere tijden aan zullen breken’. Op 30 april 1945 is het dan zover, het hoofd- en dagelijks bestuur komt weer bij elkaar en er wordt besloten Semper Unitas nieuw leven in te blazen. Op 13 en 14 mei barsten de bevrijdingsfeesten in Sambeek los: tijdens de optocht door het dorp spelen al enkele harmonieleden mee en ‘s avonds is het dansen in het parochiehuis. Met de opbrengst van dansavonden en collectes worden een dertiental nieuwe instrumenten besteld en de beschadigde gerepareerd. Helaas verloopt de aflevering van de instrumenten zeer traag zodat pas in mei 1947 het eerste concertje kan plaats vinden gegeven door slechts 12 muzikanten.

Het jaar 1948 begint met een (door Semper Unitas) verzorgd toneelstuk met de toepasselijke naam: ‘Het kan nou lijen’. Deze titel was kenmerkend voor de jaren na de oorlog, er werden 6 klarinetten en een saxofoon aangeschaft, er werd deelgenomen aan muziekfestivals en er werd besloten tot oprichting van een muziekorkestje dat in 1950 onder de naam ‘de Vrolijke Gezellen’ voor het eerst twee bonte avonden organiseerde. Ondanks een hoopvolle start zijn de jaren vijftig niet erg succesvol en wordt tijdens de jaarvergaderingen vaak geopperd of het niet beter is de harmonie ten ruste te leggen. Het zijn meestal de ouderen die door hun inzet het voortbestaan van de verenging garanderen. Erg belangrijk in deze periode is het repetitiebezoek. Men stelt boetes in van 10 cent oplopend tot 1 gulden bij het te laat komen of zelfs niet komen op repetities en concerten. Als men zich wel een trouw lid toont dan kan men beloond worden met een pakje sigaretten. Het is ook pastoor van Berkel die zich als beschermheer erg verantwoordelijk voelt voor het hele gebeuren. Samen met meester Verhoeven organiseert hij de theorielessen voor de leerlingen. Als hem tijdens een vergadering de vraag gesteld wordt of deze lessen niet demotiverend werken voor de leerlingen, antwoordt hij met de woorden: ‘Ze moeten er maar wat voor willen doen, met nietsnutten en uilskuikens is de harmonie niet gebaat’. In 1954 weigert hij op een bijeenkomst nog iets te zeggen: hij had 18 achtereenvolgende jaren de leden aangespoord om de repetitie trouw te volgen en thuis ijverig te repeteren doch het resultaat was steeds nihil geweest. Met enige commotie wordt deze vergadering afgesloten.

In 1955 draagt de heer Gerrtit Kusters het dirigeerstokje over aan Harrie van de Kroonenberg uit Vortum Mullem met wie een nieuw tijdperk aanbreekt voor Semper Unitas. In 1959 wordt weer enig succes geboekt tijdens een concours in Bakel, de harmonie promoveert weer naar de derde afdeling en door het nieuwe subsidiebeleid van de gemeente Boxmeer kan een geheel nieuw instrumentarium worden aangeschaft. Mensen vanuit de vereniging organiseren samen met de dirigent de muzieklessen. Als enkele Sambeekse dames interesse tonen om bij de harmonie te gaan moet deze ‘aangrijpende gelegenheid’ besproken worden met beide beschermheren. De jaren vijftig worden afgesloten met 29 mannelijke leden.

De jaren zestig kenmerken zich door vele ups en downs maar vooral door de oprichting van een drumband. 1962 is een belangrijk jaar voor Semper Unitas:   instructeur Wim Bongaerts uit Boxmeer is dat jaar bezig met de opleiding van drumbandleden waaronder veel meisjes. Met gelden opgebracht uit een loterij koopt de harmonie zwarte uniformen. De harmonie promoveert in 1963 naar de tweede afdeling en behaalt ook een kampioenswimpel. Jaarlijks geeft men zo’n 15 serenades variërend van gouden bruiloften en neomisten tot de geboorte van een tweelingkalf. Naast de oud-ijzeractie (waarbij ‘de jongens’ uit enthousiasme de tegen de kloostermuur geparkeerde fiets van pater Zoetmulder voor oud ijzer aanzien en meenemen) is er de verjaardagszakjesactie waarbij het aantal jaren in centen mag worden geschonken. Desondanks gaat het eind jaren zestig weer minder met de harmonie. Verschillende malen rijst de vraag: blijft de harmonie bestaan? Zo vinden er in 1967 verschillende keren geen repetitie plaats vanwege onvoldoende opkomst en loopt het ledental terug van 33 naar 23 in 1970. Wel wordt er op dat moment door Kronenberg en de muziekschool gewerkt aan de opleiding van 12 leerlingen waaronder wederom veel meisjes. De drumband doet het dan veel beter en heeft zo’n 15 leden.

Naast een verandering in het bestuur en een nieuwe dirigent kenmerken de jaren zeventig door een enorme leerlingen toename. Veel Sambeekse jeugd ontving zijn eerste muzieklessen bij Semper Unitas, velen vielen ook af, maar degenen die overbleven vormen de basis waarop de harmonie haar successen kon bouwen.  De bestuurlijke hiërarchie, bestaande uit zeven hoofd- en vijf dagelijkse bestuursleden, treedt in 1971 en bloc af om plaats te maken voor een uit vijf personen bestaand bestuur onder leiding van voorzitter Herman Bloemen. In 1972 wordt de meisjesschool verlaten en repeteert men in het dan nieuw gebouwde SamSam. Dit blijkt niet zo’n succes en zodoende verhuist men van naar de lagere school om uiteindelijk vaste grond onder de voeten te krijgen in gemeenschapshuis de Elsenhof. Met de drumband gaat het  in die tijd goed: ze promoveren van de 3e naar de 2e afdeling en komen in 1972 in de 1e afdeling terecht. De inspanningen van het nieuwe beleid van het bestuur worden in 1975 beloond, de harmonie haalt een eerste prijs in de eerste afdeling met ‘Variations on a French Folksong’ en ‘Le premier Jeu’. Tijdens de BBS-concerten die in datzelfde jaar plaats vinden, worden werken als: Bingo, Hava nagila hava, Mixed pickles en Militairy escort ten gehore gebracht. In 1976 neemt Frans Lemmens uit IJsselstein de dirigeerstok over van Van de Kronenberg en vanaf die tijd vinden de repetities en lessen plaats op zaterdag. De muzieklessen worden erg laagdrempelig en ieder kind in Sambeek kan voor een geringe vergoeding (ook zonder blokluitonderwijs) een instrument leren bespelen bij de harmonie. Hofkapel De vrolijke gezellen timmert hard aan de weg en presenteert op 1 januari 1979 haar Egerlander uniform tijdens het fruhshoppen bij ‘De Stip’ wat tot een jaarlijkse traditie uitgroeit. In datzelfde jaar gaan er 16 leerlingen op voor hun A en B diploma in Vught en vindt er voor het eerst een feestweek plaats onder de naam ‘Lindefeesten’. Van de opbrengst worden harmonie en tamboerkorps in het nieuw gestoken. Trots worden de kobaltblauwe pakken op het “vochtplein” gepresenteerd. Het instrumentarium wordt verder uitgebreid en verbeterd. Had de harmonie eind jaren zestig al dwarsfluiten en hobo’s, nu beschikt Semper Unitas over hoorns, pauken en fagot.

De stijgende lijn die in de jaren zeventig werd ingezet, zet zich in de jaren tachtig goed door. Semper Unitas, en daardoor heel Sambeek, wordt in deze periode bekend door de succesvolle Lindefeesten: een door eigen leden georganiseerd muziekspektakel met bands als Normaal, Rowen Heze, Golden Earing en de Dijk. Niet alleen qua naamsbekendheid maar ook financieel betekent dit voor Semper Unitas een enorme opsteker. Gelukkig gaat het de vereniging ook muzikaal voor de wind en ontstaan er allerlei nieuwe initiatieven. In 1980 is er een oud-strijdersreünie die wordt opgeluisterd door Semper Unitas in het nieuwe uniform en de drumband van de Koninklijke luchtmachtkapel. In november dat jaar wordt voor de zesde maal een bloemenactie gehouden bij dermate lage temperaturen dat de bloemen bevroren. In 1981 promoveert de harmonie naar de uitmuntende afdeling met de werken ‘Dorpsdansen’ en ‘Symfonie Concertante’. Ook in dit decennium wordt er door veel tamboersolisten deelgenomen aan solistenconcoursen en kampioenschappen en met succes. Vonden de kerstconcerten eerst plaats in de Gouden Leeuw en de kerk, vanaf 1982 vinden steeds meer mensen de weg naar de steeds mooier versierde sporthal. Dit op eerste kerstdag gehouden concert telt jaarlijks zo’n 650 bezoekers uit de hele regio.

De hofkapel gaat in de jaren tachtig veel op reis (Sigmaringen, Montignac) en onder leiding van verschillende dirigenten stapt men langzaam van het Egerlanderimago af. De Vrolijke Gezellen wordt DVG Band en bestaat dan uit zo’n 20 leden. Veel Sambeekse jeugd wordt in deze periode lid van de vereniging, volgt muzieklessen bij diverse instellingen waaronder conservatoria en komt muzikaal op een zeer hoog niveau. Zowel tamboerkorps als harmonie plukken daar de vruchten van. Joekskapel OJEE (1986, een uit jeugdleden bestaand dweilorkest), het door Gertie van den Heuvel aangestuurde jeugdorkest (1987) en de in 1988 voor het eerst gehouden voorspeelmorgen voor leerlingen en zijn het resultaat van dit jeugdig enthousiasme. Ook in 1988 wordt afscheid genomen van dirigent Frans Lemmens die de harmonie in 11 jaar op geweldige wijze vooruit bracht. Geert Mooren uit Meerlo debuteert in datzelfde jaar tijdens het BBS-concert. Met nieuwe muziek en een nieuw elan vergt hij het uiterste van zijn muzikanten en met veel succes. Als men in 1989 onder zijn leiding op concours gaat in ‘s Heerenberg promoveert de harmonie naar de ereafdeling. Het geluk kan niet op als het orkest met de stukken ‘Japanese Folksong’ en ‘Emperata Ouverture’ in 1990 kampioen wordt in de uitmuntende afdeling.

Op de stevige fundamenten die in de twintig voorgaande jaren zijn gelegd, wordt in de jaren negentig een heel solide en succesvolle vereniging gebouwd. Alle middelen om zo hoog mogelijk op de muzikale ladder te komen zijn aanwezig en daar wordt door bestuur, dirigent en leden zorgvuldig mee om gesprongen. Door regelmatig op concours te gaan en kampioenschappen te winnen krijgt Harmonie Semper Unitas landelijke bekendheid en in de superieure afdeling blijkt men voor veel andere korpsen een geduchte concurrent.  Er wordt een eigen muziekopleiding opgericht waarin de jeugd enorm wordt gestimuleerd om op solistenconcours te gaan en diploma’s te halen. Vele leerlingen worden Brabants en zelfs Landelijk kampioen. Zowel kwantitatief maar ook kwalitatief groeit de harmonie. Begin jaren negentig telt de harmonie zo’n 70 leden en het tamboerkorps 12, en gezamenlijk heeft de vereniging dan een 25 leerlingen. Dit aantal neemt in dit decennium enorm toe  tot zo’n 90 leerlingen eind jaren negentig.

In 1992 promoveert de harmonie naar de felbegeerde superieure (1e) afdeling en met het behalen van de witte kampioenswimpel van de ere afdeling (2e) in 1994 komt een lang gekoesterde wens uit. Semper Unitas wordt vaste gast tijdens de concertserie Verassende Ontmoetingen in Tilburg en er volgen meer interessante optredens en projecten. Door al deze activiteiten floreert ook het in 1990 opgerichte verenigingsblad SUN en de commerciële Lindefeesten genereren jaarlijks een enorm aantal bezoekers op het Vochtplein. In 1996 worden de kobaltblauwe uniformen ingeruild voor donkerblauwe colberts met strik, passend bij de nieuw verworven status. Semper Unitas ontwikkelt zich tot een symfonisch blaasorkest en brengt werken als ‘Belkis Regina di Saba’, ‘Les Preludes’ en ‘Four Scottisch Dances’. De DVG band houdt op te bestaan maar daarvoor in de plaats wordt een koper- en een houtensemble zeer succesvol en zij organiseren eigen optredens tot in Italie (1997) toe. Ook de harmonie gaat in die periode op reis naar het Belgische St Ruiden en natuurlijk wordt ook Sigmaringen niet vergeten. Tijdens deze gezellige reisjes komen de leden tot een enorm saamhorigheidsgevoel dat uiteindelijk zijn positieve weerslag heeft op de muzikale prestaties. Door het instellen van commissies als teco en opco moderniseert Semper Unitas ook op bestuurlijk vlak. De Ceaciliavieringen in de kerk komen te vervallen maar worden vervangen door  gezellige themafeestavonden in november georganiseerd door de coco. Als de harmonie in 1997 op concours gaat in de 1e divisie blijkt Semper Unitas met 328 punten echt in de superieure afdeling thuis te horen en met dit punten aantal is de eerste stap gezet naar de concertafdeling.

Nu de basis is gelegd en de harmonie zich in voorgaande decennia tijdens diverse concoursen en concerten positief heeft bewezen, wordt in de 21e eeuw optimaal gebruik gemaakt van alle mogelijkheden die het orkest te bieden heeft. Samenwerking wordt gezocht met diverse andere culturele instanties zoals koren, theater- en toneelgezelschappen en natuurlijk de scholen. Diverse buitenlandse reizen worden gemaakt en er wordt geconcerteerd in prachtige concertzalen. Muzikaal gooit men hoge ogen tijdens de concoursen en door de RMS-projecten begeeft de harmonie zich op het pad van de lichte muziek. Semper Unitas wordt kleurrijker, commerciëler en lonkt naar het grote publiek. In 2001 viert Semper Unitas samen met de zanger Ernst Daniel Schmid haar honderdjarig bestaan tijdens het galaconcert in een afgeladen Boxmeerse sporthal. Een bijzonder jubileumjaar met het eerste schoolconcert voor alle basisschoolleerlingen en een bondsconcours in Veldhoven volgen. Op 25 november 2001 schittert de harmonie met ‘Tormenta  del Desierto’ en ‘Pini di Roma’ en wordt door de jury beloond met 343.8 punten (95.5 nieuwe telling), een niet meer geëvenaard hoog totaal. Dezelfde werken worden het daaropvolgend jaar nogmaals gebracht tijdens de federatieve kampioenschappen in Hilversum en daar wordt een zeer eervolle 2e plaats behaald.

Ook in 2002 maakt de vereniging in de herfst een concertreis naar Spanje. Het hoogtepunt voor de 104 leden was het fantastische concert gegeven door de harmonie in de basiliek Santa Maria del Pi te Barcelona. Deze reis bleek zo succesvol dat er muziekreizen volgde naar Wenen en Salzburg (2006) en naar Luxemburg en Trier (2010). Natuurlijk staan deze reizen in het teken van de muziek en worden er op diverse locaties (Votifkirche Wenen, Salzburg en Echternach) prachtige uitvoeringen gegeven. Maar er is ook altijd veel ruimte en tijd voor gezellige activiteiten en uitstapjes in de bezochte regio. In 2003 vindt er een bestuurswissel plaats en neemt Henk van Raaij de voorzittershamer over van Jan Hooiveld. Voor het eerst in de historie van Semper Unitas worden er dan ook drie vrouwelijke bestuursleden gekozen, en komen er nog een aantal commissies bij. Het tamboerkorps wordt door Hans Simons omgevormd tot een slagwerkgroep.

In 2005 gaat Semper Unitas voor de derde achtereenvolgende maal op concours in de 1e divisie. Aangezien er de voorgaande keren het predicaat ‘lof der jury’ behaald werd, was het deze keer extra spannend. Een herhaling van dit feit zou betekenen dat Semper Unitas voortaan in de concertafdeling uit zou mogen komen. De concertafdeling, nog altijd hoger dan de 1e afdeling, is de hoogst haalbare titel in de landelijke blaasmuziek en slechts voor enkele orkesten weggelegd. Met onder andere het prachtige werk: ‘For Natalie’ behaalde de harmonie onder leiding van haar meer dan gelukkige dirigent Geert Mooren 90 punten. De promotie was een feit!

In 2007 stond het verenigingsjaar in het teken van een geheel ander evenement, de Rabo Music Sensation. Op vier avonden in oktober werden er in een afgeladen sporthal in Boxmeer wervelende shows gegeven met populaire muziek, zang, dans, toneel en veel entertainment. In 2009 wordt er druk gerepeteerd op  werken als ‘De Vuurvogel’ van Stravinsky, ‘David’ van Mellilo en het speciaal voor Semper Unitas gecomponeerde ‘Ygdrassil’ (een ode aan de Lindeboom), muziek voor het concours in het najaar. Op 29 november 2009 kan er een volgende mijlpaal aan de inmiddels rijke geschiedenis van Semper Unitas worden toegevoegd: in Theater de Schalm in Veldhoven wordt verblijf in de prestigieuze concertdivisie gehandhaafd door op de concertwedstrijd van de Brabo wederom 90 punten te scoren. Genoeg voor een volgende periode in deze divisie.

Het succesvolle RMS-concept vindt zijn vervolg in 2011. Tijdens Rabo Music Sensation 2 in 2011 weten de organisatie en de 140 deelnemers een 4000 koppig publiek op de been te brengen. Wederom een uitbundige show, prachtige decors, lichteffecten en fenomenale zangers en zangeressen, dit alles tot groot enthousiasme van de vele bezoekers en muzikanten. De RMS concerten vinden een vervolg in 2015 en 2019 en op de voorgaande successen wordt telkenmale voortgeborduurd met als gevolg steeds professionelere shows. In deze periode groeide het harmonieorkest uit tot een ledental van zo’n 82 muzikanten. Een uitgebreid instrumentarium met o.a. cello’s, contrabassen, uitgebreid slagwerk en desgewenst een vleugel of harp maakt het plaatje compleet. Semper Unitas musiceert ook in kleinere bezetting voor bijvoorbeeld het begeleiden van de jaarlijkse D examenkandidaten in juni of in combo’s tijdens het RMS . De donkerblauwe colbert’s werden in 2007 vervangen door een veelkleurig palet aan bloezen voor de lichtere muziek en een stemmig zwarte blouse tijdens de concerten. Concertreizen blijven een grote prioriteit voor orkest en dirigent en de steden Berlijn en Leipzig  worden bezocht. In november 2017 maakt Semper Unitas zich wederom klaar voor een concours in de concertafdeling. Met Belkis, Queen of Sheba en het speciaal voor de harmonie gecomponeerde Duvelsklökske, gebaseerd op een oude Sambeekse sage,  weet Semper Unitas zich te handhaven in de concertafdeling.  2019 staat in het teken van het aangekondigde afscheid van dirigent Geert Mooren. Tijdens het kerstconcert op 25 december dat jaar trekt heel Semper Unitas nog eens al haar registers los om de geliefde Meerlose dirigent en zijn vrouw te bedanken voor meer dan 30 jaar toewijding. Samen met 700 bezoekers en muzikanten nemen Geert en Gertie afscheid van een glansrijke periode.

Stephan Moors, 2012